tengo resaca

¡Buenas fallas! Het grootste feest van het jaar in Valencia, Fallas, is in volle gang en gelukkig beschik ik hier toch wel over een vrij intense oerkracht om te zuipen die elke dag/avond weer in me loskomt waardoor ik goed kan participeren.

Brabants als ik ben, moest ik toch wel even een traantje wegpinken toen ik Carnaval aan me voorbij zag gaan. Foto’s waarvan het verboden zou moeten worden dat ze viral gaan, vliegen me om de oren op Whatsapp. In slaap gevallen tegen een paal in het café, tongend met de eerste de beste zoetwatermossel of just chillin’ met twee biertjes in de ene hand, een peuk en een wc-borstel in de andere. De volgende dag ontvang ik ook nog even een aantal selfies van gezwollen roze gezichten opgevouwen tussen een bivakmuts gemaakt van dekbed. En dat dan vijf dagen lang. (Nee, geen vier, mijn vrienden zijn diehards en pakken ook lekker de onofficiële vijfde dag mee).

Gelukkig is er hier de Spaanse equivalent. Verruil de carnavalswagens in voor ninots, de vette bek op de hoek van de straat voor churros con chocolate, en -the best part- de polonaise voor vuurwerk, en je hebt Fallas Valencia in plaats van Carnaval. Oftewel: vier, maar dus eigenlijk vijf, dagen lang verkleden, bier, optochten en feestjes op straat.
Ik kan me de situatie van Carnaval (wat je overigens uitspreekt als Carnuvál- NIET Cárnuval, just so you know) nog goed herinneren. Vrijdag zoop ik mezelf helemaal de getver in, waardoor ik zaterdag alleen maar huilend op een bedje van handdoeken in de badkamer kon overgeven, waardoor ik die avond skipte en ik zondag mezelf weer compleet naar de ratten kon helpen. Maandag was ik dan een beetje immuun geworden en konden een paar kleine slokjes bier er wel weer in, dus kwam ik de avond wel door, en dinsdag stond ik huilend in het café omdat het voorbij was.

Ik ben nu op dag 3 van de Fallas en still standing. Hoewel mijn dieet van erg proper naar KFC en hele stokbroden is gegaan en runkeeper tevergeefs blijft proberen me over te halen te gaan rennen (Your next workout is tomorrow), trek ik deze feestmarathon verrassend goed. Fallas, dank dat jij er bent. Al ga ik over 2 daagjes niet huilen als je voorbij bent en loop ik volgend jaar weer lekker mee in de polonaise in Breda, de parel van het zuiden.